|
" امکان سنجی افزایش توان فیزیولوژیک بچه ماهی سفید با جیره نمکی در آب شیرین، به منظور رهاسازي مستقيم به دریای خزر "
| شماره شناسایی
|
:
|
18873789
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۱۰۸۹
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -ویژه]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
فارابي، سيد محمد وحيد
|
| عنوان اصلي
|
:
|
امکان سنجی افزایش توان فیزیولوژیک بچه ماهی سفید با جیره نمکی در آب شیرین، به منظور رهاسازي مستقيم به دریای خزر
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
:Feasibility study of increasing the physiological ability of Caspian kutum juvenile using salty the diet in freshwater for direct release into the Caspian Sea
|
| صفحه شمار
|
:
|
۱۱۰ص.:مصور،رنگی ، جدول، نمودار
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
تهران: موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، ۱۴۰۰
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت۶۱۰۸۹ مورخ۴۰۰/۱۱/۲۲۶۱۰۸۹
|
|
|
:
|
شماره طرح: 990518-008-12-76-24
|
|
|
:
|
شماره نامه: سامانه سمپات
|
|
|
:
|
این طرح:بنیادی است
|
| شماره ثبت
|
:
|
۴۵۱۸
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
ماهی سفید با نام علمی Rutilus Kutum یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی در سبد صید صیادان شمال کشور در منطقه جنوب دریای خزر است. طی 29 سال اخیر در هر سال بطور میانگین 4/63 ±92/187 میلیون قطعه بچه ماهی سفید به منظور بازسازی ذخائر و افزایش صید صیادان به رودخانه های حوضه جنوب دریای خزر رهاسازی شد. از آنجا که رودخانه هاي منتهي به درياي خزر در سال هاي اخير علاوه بر کم آبي در زمان رهاسازي بچه ماهيان سفيد، از آلودگي هاي مربوط به فاضلاب شهري، کشاورزي و صنعتي برخوردار هستند. لذا با توجه به هزينه هاي بسيار زيادي که صرف عمل بازسازي ذخائر اين ماهي مي شود ضرورت دارد تا بنحوي شاخص هاي کيفي اين عمل نيز هر ساله بهبود یابد. يکي از روش هاي متداول در دنيا آمادگي بچه ماهيان در انتقال مستقیم از آب شيرين به آب دريا از طریق آماده سازي و تحريک سيستم تنظيم اسمزي آن در آب شيرين است. در فاز اولیه اثر جیره نمکی بر تحریک سیستم اسمزی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه و در این تحقیق امکان سنجی افزایش توان فیزیولوژیک بچه ماهی سفید با جیره نمکی در آب شیرین به منظور رهاسازی مستقیم به دریا مورد ارزیابی قرار گرفت. این بررسی از زمان معرفی لارو ماهی سفید به استخرهای خاکی در مجتمع تکثیر و پرورش ماهی شهید رجایی تا مرحله اثر شوری بر بچه ماهیان در محیط آبی دریای خزر در قفس انجام شد. ابتدا آماده سازی استخرخاکی در بیست و پنجم اسفند انجام شد و سپس در دوازدهم فروردین به ازای هر هکتار تعداد 1000000 قطعه لارو ماهی قبل از تغذیه فعال به استخرها معرفی شدند. تعداد دو استخر به عنوان پایش مستمر و یک استخر به عنوان استخر شاهد برای مقایسه سنجش کیفی بچه ماهیان انتخاب شد. پایش مستمر شامل بررسی فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، غذای زنده موجود در ستون آبی و بستر استخرهای خاکی، تغذیه، بهداشت، بیماری احتمالی و زیست سنجی بچه ماهیان در طول دوره پرورش بود. ضمناً برای تحریک اندام های مؤثر در فرآیند تنظیم اسمزی (آبشش و کلیه) در دو استخر مزبور به منظور تسهیل در سازش با تنش شوری به مدت 35- 15 روز در پايان دوره پرورش در آب شیرین استخر خاکی از دو درصد مکمل نمکی در غذای تجاری استفاده شد. بچه ماهیان در دو ترکيب وزني (8/0-6/0 گرم و1/0 ±1 گرم) و دو نوع تغذيه شده با جیره نمکي و بدون مکمل نمکي در جیره تجاری به تیمارهای آزمایشی آب دریای خزر معرفی شدند. بدليل غير هم زماني انجام آزمایش در گروه های وزنی مختلف، این بررسی در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفي متعادل و تحت آزمون F در سطح 5 درصد انجام شد. بدین ترتیب که هر تيمار در دوره معرفي بچه ماهيان به آب لب شور شامل 3 واحد آزمايشي با تراکم 300 قطعه در متر مکعب بود. اين آزمايش در دو مرحله و 3 تيمار آزمایشی انجام شد. پایش بازماندگی و اندام های آبشش و کلیه بچه ماهیان در آب لب¬شور انجام شد. نتایج حاصل از آزمایشات میدانی نشان داد که روند رشد لارو و بچه¬ماهیان سفید در استخرهای تحت پایش و شاهد تفاوت معنی داری نداشت (05/0<P). همچنین تغییری در فاکتورهای رشد بچه ماهیان در تغذیه از جیره حاوی مکمل نمکی نسبت به بچه ماهیان گروه شاهد در مدت 35-15 روز پایانی دوره پرورش در استخر های خاکی وجود نداشت(05/0<P). میانگین وزنی لارو ماهی سفید در مدت 100 روز پرورش در استخرخاکی با آب شیرین بیش از یک گرم رسیدند. با توجه به افزایش نسبی دمای آب استخرها در پایان دوره پرورش ، انگل منوژن داکتیلوژیروس در آبشش و انگل دیژن دیپلوستوموم در چشم ماهیان مشاهده شد. در انتقال مستقیم دو گروه وزنی (8/0- 6/0 گرم و 1/0± 1 گرم) بچه ماهیان از آب شیرین به آب لب شور دریای خزر، بافت آبشش و کلیه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دوره سنجش (20-10 روز) درصد بقاء بچه ماهیان%100 بود و تغییر نامطلوب بافت های مورد بررسی رخ نداد. بررسی های مقاطع بافتی آبشش در بچه¬ماهیان نشان داد که پس از معرفی بچه ماهیان به آب لب¬شور ظهور سلول های کلراید در هر سه تیمار آزمایشی تغذیه شده با جیره نمکی و بدون تغذیه از مکمل نمک مشاهده شد. اما تیمار تغذیه شده با جیره نمکی پس از مواجهه با آب لب¬شور (20-10 روز) از اندازه بزرگتر و تعداد سلول¬های کلراید بیشتری نسبت به گروه شاهد برخوردار بودند. بررسی بافت کلیه بچه¬ماهیان نشان داد که ساختارکلیه در آب شیرین احتمالاً بدلیل عدم وظیفه مندی کلیه در دفع یون-های تک ظرفیتی (یون سدیم و کلر) تغییر نکرد. اما در هر دو گروه آزمایشی در هر دو مرحله در آب لب¬شور افزايش حفره داخلي توبول¬هاي کلیوی (پروکسيمال و ديستال) و همچنين کاهش قطر گلومرول¬ها نسبت به آب شیرین مشهود بود و این تغییر بدلیل سازش پذيري با محیط جدید شکل گرفت. با توجه به زنده¬مانی کامل بچه-ماهیان و تغییرات مثبت بافت کلیه و آبشش برای سازش پذیری در انتقال مستقیم آن ها به آب لب¬شور دریای خزر، امکان رهاسازی مستقیم بچه ماهیان سفید حدود یک گرم به دریای خزر بر اساس توانایی فیزیولوژی آن ها وجود دارد.کلمات کليدي: ماهي سفيد، جیره نمکی، دریای خزر، آبشش، کلیه
|
|
|
:
|
Caspian white fish or Caspian kutum with the scientific name of Rutilus Kutum is one of the most important economic fish in the fishing basket of fishermen in the north of the country in the southern region of the Caspian Sea. During the last 29 years, an average of 187.18 ± 63.4 million pieces of Caspian white fish was released into the rivers of the southern basin of the Caspian Sea each year to reconstruct stocks and increase the catch of fishermen. Because the rivers leading to the Caspian Sea in recent years, in addition to water shortages at the time of the release of juveniles, have pollution-related to municipal, agricultural and industrial wastewater. Therefore, due to the high costs that are spent on the reconstruction of the stocks of this fish, it is necessary to improve the quality indicators of this operation every year. One of the most common methods in the world is the readiness of juveniles to transfer directly from freshwater to seawater by preparing and stimulating its osmotic regulation system in freshwater. In the initial phase, the effect of a salt diet on osmotic system stimulation was investigated. Then, in this study, the feasibility of increasing the physiological capacity of juvenile Caspian white fish with a salt diet in freshwater for direct release to the sea was evaluated. This study was performed from the introduction of Caspian white fish larvae to earthen ponds in the Shahid Rajaei fish breeding complex to the effect of salinity on juvenile fish in the Caspian Sea aquatic environment in cages. First, earthen pond preparation was performed on 16th March and then 1000,000 fish larvae per hectare were introduced to the ponds before active feeding on 1th Avril. Two ponds were selected as continuous monitoring and one pond as a control pond for comparison of juvenile quality assays. Continuous monitoring included examination of physicochemical factors of water, live food in the water column and bed of earthen ponds, nutrition, hygiene, possible disease, and bioassay of juveniles during the rearing. In addition, to stimulate the effective organs in the process of osmotic regulation (gills and kidneys) in the two mentioned ponds to facilitate adaptation to salinity stress for 15-35 days at the end of the rearing period in the freshwater earthen pond of 2% salt supplement in commercial food used. Juveniles in two weight combinations (0.6-0.8 g and 1 ± 0.1 g) and two types fed with salt diet and without salt supplement in the commercial diet were introduced to the experimental treatments of Caspian Seawater. Due to the non-simultaneous performance of experiments in different weight groups, this study was performed in a completely randomized balanced block design under the F test at the level of 5%. Thus, each treatment in the period of introduction of juveniles to brackish water included 3 experimental units with a density of 300 pieces per cubic meter. This experiment was performed in two stages and 3 experimental treatments. Survival and limb limbs and all juvenile fish were monitored in brackish water. The results of field experiments showed that the growth trend of larvae and juveniles of Caspian white fish is monitored and control ponds were not significantly different (P >0.05). Also, there was no change in the growth factors of juveniles in the diet of salt-containing diets compared to juveniles in the control group during the last 15-35 days of rearing in earthen ponds (P >0.05). The average weight of Caspian white fish larvae during 100 days of rearing in freshwater ponds reached more than one gram. Due to the relative increase in pond water temperature at the end of the rearing period, the parasite Monogenea: Dactylogyrus was observed in the gills, and the parasite Digenea: Diplostomum was observed in the eyes of fish. Indirect transfer of two weight groups (0.6-0.8 g and 1 ±0.1 g) of juveniles from freshwater to saline water of the Caspian Sea, gill tissue, and kidney were examined. The results showed that in the assay period (10-20 days) the survival rate of juveniles was 100% and there was no adverse change in the tissues. Examination of gill tissue sections in juveniles showed that after introducing juveniles to brood water, the emergence of chloride cells was observed in all three experimental treatments fed with salt diet and without feeding with salt supplement. However, the diet fed with a salty diet after exposure to brackish water (10-20 days) had a larger size and more chloride cells than the control group. Examination of juvenile kidney tissue showed that the kidney structure in freshwater probably did not change due to the non-function of the kidney in excreting monovalent ions (sodium and chloride ions). However, in both experimental groups, in both stages, the increase in the internal cavity of the renal tubules (proximal and distal) and also the decrease in the diameter of glomeruli compared to freshwater were evident in brackish water, and this change was due to adaptation to the new environment. Due to the complete survival of juveniles and positive changes in kidney and gill tissue for compatibility in their direct transfer to the saline water of the Caspian Sea, there is the possibility of direct release of juveniles about one gram into the Caspian Sea based on their physiological ability.Keywords: Rutilus kutum, Salty diet, Caspian Sea, Gill, Kidney
|
| |