|
" تاثير غني¬سازي جيره با پري بيو تيک حاوي بتاگلوکان و مانان اليگو ساکاريد بر عملکرد رشد، پاسخ هاي فيزيولوژيک و ايمنولوِژيک بچه تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) "
منصف شکري، مريم
| شماره شناسایی
|
:
|
18873735
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۱۵۱۳
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -عادی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
منصف شکري، مريم
|
|
|
:
|
بهمني، محمود
|
|
|
:
|
حلاجيان، علي
|
|
|
:
|
يوسفي جوردهي، ايوب
|
|
|
:
|
شناور ماسوله، عليرضا
|
|
|
:
|
معصوم زاده، مهدي
|
|
|
:
|
چوبيان، فروزان
|
|
|
:
|
ناظم رعايا، سميرا
|
|
|
:
|
يگانه راسته کناري، هوشنگ
|
|
|
:
|
جمشيدي، شيرين
|
|
|
:
|
عليزاده رودپشتي، مهدي
|
|
|
:
|
عليپور جورشري، عليرضا
|
|
|
:
|
سيد حسني کلاشمي، مير حامد
|
|
|
:
|
حسيني فر، سيد حسين
|
|
|
:
|
سهرابي لنگرودي، تورج
|
|
|
:
|
فرزانه بازقلعه، اسمعيل
|
| عنوان اصلي
|
:
|
تاثير غني¬سازي جيره با پري بيو تيک حاوي بتاگلوکان و مانان اليگو ساکاريد بر عملکرد رشد، پاسخ هاي فيزيولوژيک و ايمنولوِژيک بچه تاسماهي ايراني (Acipenser persicus)
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
منصف شکري، مريم
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
Effect of enrichment of diet with prebiotic containing ?-glucan and mannanoligosaccharide on growth performance, physiological and immunological responses of juvenile Persian sturgeon (Acipenser persicus)
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
تهران: موسسه تحقيقات علوم شيلاتي کشور، ۱۴۰۱
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۱۵۱۳ مورخ ۱۴۰۱/۰۲/۱۹۶۱۵۱۳
|
|
|
:
|
شماره طرح : 2-32-12-006-970456
|
|
|
:
|
سامانه سمپات
|
| توصیفگر
|
:
|
تاسماهی ایرانی
|
|
|
:
|
شاخص¬های رشد و تغذیه¬ای
|
|
|
:
|
ایمنووال
|
|
|
:
|
پودر قارچ سفید دکمه¬ای
|
|
|
:
|
ایمنی موکوس
|
|
|
:
|
آزمایش مواجهه¬سازی
|
|
|
:
|
شاخص های بیوشیمیایی و خونی
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
هدف این مطالعه بررسی تاثير غني¬سازي جيره با پري بيو تيک حاوي بتاگلوکان و مانان اليگو ساکاريد بر عملکرد رشد، پاسخ هاي فيزيولوژيک و ايمنولوِژيک بچه تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) بود. این تحقیق در سال 1397در بخش آبزی پروری انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری (ایران-گیلان) انجام گردید. بدین منظور، 255 عدد تاسماهی ایرانی جوان با وزن اولیه g 39/0 ± 78/47 در 17 مخزن با حجم کلی 500 لیتر و حجم آبگیری 300 لیتر بصورت تصادفی توزیع گردیدند ,و با جیره پایه حاوی 5/0 درصد ایمنووال (تیمار 1)، 1 درصد ایمنووال (تیمار 2)، 5/0 درصد پودر قارچ سفید دکمه¬ای (تیمار 3)، 1 درصد پودر قارچ سفید دکمه¬ای (تیمار 4) و جیره فاقد پری¬بیوتیک (تیمار شاهد) طی 8 هفته تغذیه شدند. پس از پایان تغذیه، اختلاف معنی‌داری بین شاخص¬های رشد و تغذیه ماهیان مشاهده نگردید. بررسی پارامترهای خون¬شناسی نشان داد که تعداد گلبول¬های سفید در ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی 1 % مکمل پودر قارچ به طور معنی¬داری پایین¬تر از تیمار شاهد بود. تعداد نوتروفیل¬ها در تیمار 3حاوی 5/0 درصد پودر قارچ به طور معنی¬داری بالاتر از تیمار شاهد بود. تفاوت معنی¬داری بین پارامتر¬های حجم متوسط گلبول قرمز، میانگین هموگلوبین در سلول و میانگین گلبول قرمز، هموگلوبین، غلظت هموگلوبین در سلول، لنفوسیت و مونوسیت¬ها مشاهده نشد. فاکتورهای بیوشیمیایی گلوکز در تیمار 1، 2 و 4 بالاتر از تیمار شاهد بود. کلسترول و آنزیم ALT در تیمار 2 بالاتر از تیمار شاهد بود (05/0P<). کاتالاز و مالون دی آلدهید در تیمار 2 و 4 بالاتر از تیمار شاهد بود و اختلاف معنی‌داری در مقادیر لیپید کل، تری¬گلیسرید، کورتیزول و فعالیت آنزیم¬های AST، LDH، ALP در سطوح مختلف پری‌بیوتیک و شاهد مشاهده نگردید. در پارامتر¬های ایمنی سرم، مقدار ACH50 در تیمار 1و 3 به طور معنی¬داری بیشتر از تیمار شاهد بود. اختلاف معنی‌داری بین مقدار ایمنوگلوبولین کل و فعالیت لیزوزیم سرم در تیمارهای مختلف مشاهده نگردید. در پارامترهای ایمنی موکوس، سطح ایمنوگلوبولین کل در تیمار 2 و 3 بالاتر از تیمار شاهد بود. همچنین، پروتئین کل و ALP در تیمار 3 و 4 بالاتر از تیمار شاهد بود. اختلاف معنی‌داری بین فعالیت پروتئاز و لیزوزیم موکوس در تیمارهای مختلف مشاهده نگردید. نتایج شمارش باکتری¬های هوازی و بی هوازی اختیاری در محیط کشت TSA بین تیمارها اختلاف معنی¬دار نشان نداد. نتایج شمارش باکتری¬های اسید لاکتیک روده تاسماهی ایرانی در محیط کشت MRS نشان داد بیشترین و کمترین تعداد باکتری¬های اسید لاکتیک به ترتیب در تیمارهای 4 و شاهد می¬باشد. بین تیمار¬های مختلف در میزان فعالیت آنزیم¬های لیپاز، پروتئاز و آلفا آمیلاز روده¬ای تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد. نتایج بافت¬شناسی روده، کبد و آبشش نشان داد که آسیب¬های بافتی ایجاد شده در بخش¬های مختلف روده، کبد و آبششش ماهیان تیمار شاهد نسبت به سایر تیمارها کمتر بوده است. آزمایش مواجهه¬سازی با باکتری آئروموناس هیدروفیلا نشان داد که میزان مرگ و میر در تمامی تیمار¬های آزمایشی بیشتر از تیمار شاهد بوده است. این مطالعه نشان داد که افزایش پارامتر¬های ایمنی در سرم و موکوس تاسماهی ایرانی جوان منجر به افزایش مقاومت در برابر آئروموناس هیدروفیلا نگردید. با توجه به موارد فوق استفاده از دوز¬های 5/0 و 1 % ایمنووال و پودر قارچ سفید دکمه¬ای در تغذیه تاس‌ماهیان ایرانی توصیه نمی‌گردد.
|
|
|
:
|
This study aimed to evaluate the effect of enrichment of diet with the yeast cell wall and white-button mushroom powder prebiotic containing β-glucan and mannan oligosaccharide on growth performance, physiological and immunological responses of juvenile Persian sturgeon (Acipenser persicus). The research was carried out in the International Sturgeon Research Institute (Rasht-Iran) in 2018. For this purpose, two hundred fifty-five juvenile Persian sturgeons (47.78 ± 0.39 g) were distributed into fifteen tanks with a total volume of 500 liters and a volume of 300 liters of water and were then fed with basal diets containing 0.5% yeast cell wall (T1), 1% yeast cell wall (T2), 0.5% White-button mushroom powder (T3), 1% White-button mushroom powder (T4) for 8 weeks. After the end of the feeding trial, no significant differences were observed in growth and feed utilization parameters in fish fed by experimental diets compared to the control diet (P>0.05). Assessment of hematological parameters showed that white blood was significantly lower in the fish fed with the diet containing 1 % WBMP compared to the control diet (P<0.05). The neutrophil number was significantly higher in the fish fed with the diet containing 0.5 % WBMP compared to the control diet (P<0.05). Biochemical parameters including glucose significantly increased in T1, T2, and T4 compared with the control group (P<0.05). The cholesterol level and amount of ALP activity significantly increased in T2 compared with the control group (P<0.05). The catalase activity and MDA level were shown to be significantly higher in T2 and T4 than the control group (P<0.05) and no significant differences were observed in levels of TL, TG, and cortisol and amount of ALP, LDH, and AST activities between prebiotic treatments and control diet (P>0.05). In the serum immunological parameters, the ACH50 T1and T3 was significantly higher than the con-trol group (P<0.05). There were no significant statistical differences in total Ig and lysozyme activity between different treatments (P>0.05). Among skin mucus immunological parameters of fish, total mucosal immunoglobulin level was significantly higher in T2 and T3 compared with the control group (P<0.05). Also, TP and ALP activity in T3 and T4 was higher than the control group. No significant differences were observed in mucosal protease and lysosomal activity between the different treatments (P>0.05). The result of aerobic and anaerobic bacterial count in the Persian sturgeon intestine showed no significant difference between treatments (p>0.05). The result of the LAB bacterial count of the Persian sturgeon intestine in the MRS medium showed that the maximum and minimum amount of LAB bacteria with a significant difference were observed in T4 and control groups, respectively. No significant differences were observed in intestinal lipase, protease, and alpha-amylase activities between different treatments (p>0.05). Histological results of the intestine, liver, and gill showed that the tissue damage in different parts of the intestine, liver, and gill of fish in control treatment was less than other treatments. The Challenge test with Aeromonas hydrophila showed that the mortality rate in all experimental diets was more than the control treatment. The present study shows that increasing immune parameters in serum and mucus of juvenile Persian sturgeon by YCW and WBMP dietary supplementation did not improve resistance against Aeromonas hydrophila. According to the obtained results, the YCW and WBMP supplementation at 0.5 and 1 % in the juvenile Persian sturgeon diet is not recommended.
|
| |