رکورد قبلیرکورد بعدی

" ارزیابی هیبریدهای جدید مونوژرم چغندرقند در شرایط تنش خشکی "


شماره شناسایی : 18873569
شماره مدرک : ۶۱۱۵۱
نام عام مواد : [گزارش نهایی -ویژه]
شناسه افزوده : نوشاد، حمید
: منصوری، حامد
: خیامیم، سمر
: بابایی، بابک
: خدادادی، شهرام
: حسنی، مهدی
: قدمی فیروزآبادی، علی
: یعقوبی‌نیکو، بتول
: کتال، سعید
: بابا، فاطمه
: فرزین، علی‌اکبر
: چهارمحالی، محمد
: صادق‌کوهستانی، منوچهر
عنوان اصلي : ارزیابی هیبریدهای جدید مونوژرم چغندرقند در شرایط تنش خشکی
عنوان اصلي به زبان ديگر : :Evaluation of new sugar beet monogerm hybrids under drought condition
صفحه شمار : ۴۷ ص.:مصور، جدول، نمودار
وضعیت انتشار : کرج: موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه بذر چغندرقند، ۱۴۰۰
فروست : شماره ثبت ۶۱۱۵۱ مورخ ۱۴۰۰/۱۲/۰۲۶۱۱۵۱
: شماره طرح ۹۸۰۰۸۳-۰۱۵-۰۲-۰۲-۰
: شماره نامه: سامانه سمپات
: این طرح مقدماتی است
خلاصه یا چکیده : با توجه به گسترش تنش‌خشکی در ایران ، همچنین وجود ارقام با پتانسیل زیاد، لازم است که هیبریدهای جدید چغندرقند با ارقام تجاری و پر محصول در شرایط تنش خشکی مورد مقایسه قرار گیرد. برای این منظور آزمایشی به صورت کرت خرد شده نواری در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در کرج (سالهای 1398و 1399)و همدان (1398) اجرا شد. کرت اصلی آبیاری تیپ شامل، آبیاری نرمال 100 درصد نیاز آبی و تنش خشکی بر اساس 50 درصد نیاز آبی و کرت فرعی شامل 25 ژنوتیپ چغندرقند بود. هر ژنوتیپ در سه خط به طول 8 متر با فاصله ردیف 50 سانتی متر کشت شد. آبیاری اول و دوم به طور یکسان در سطح کل آزمایش انجام و پس از استقرار بوته ها، آبیاری های بعدی بر اساس تیمار مورد نظر انجام شد. پس از رسیدگی تکنولوژیک از خطوط میانی هر کرت نمونه گیری انجام و پس از شمارش و توزین، ریشه ها جهت تجزیه کیفی به آزمایشگاه تکنولوژی قند موسسه چغندرقند ارسال شد. نتایج تجزیه مرکب داده ها در کرج نشان داد اثر سال بر کلیه صفات مورد بررسی غیر از پتاسیم، ملاس، عملکرد قند خالص و نمره رشد معنی دار بود. عملکرد ریشه و قند ناخالص در سال 1398 بیشتر از سال 1399 بود. اثر تیمار خشکی بر درصد قند ناخالص (عیار) و خالص، سدیم ، راندمان استحصال، قند ملاس، عملکرد ریشه، قند خالص و ناخالص در سطح یک درصد و بر آلکالیته و نمره سبزینگی در سطح پنج درصد معنی دار بود. در تنش خشکی میانگین عملکرد ریشه، قند ناخالص و قند خالص به ترتیب 63 ، 9 و 7 تن در هکتار بود. اثر ژنوتیپ نیز بر کلیه صفات در سطح یک درصد و بر آلکالیته و نمره سبزینگی در سطح پنج درصد معنی دار بود. بیشترین عملکرد ریشه، قند ناخالص و قند خالص از ارقام پایا، IR7 و ماندارین به ترتیب 91، 12 و 10 تن در هکتار بدست آمد. در بررسی اثر متقابل نیز مشخص شد ژنوتیپ های 8 (SC(7112*SB36) * S1 – 930962)و 10 (SC(7112*SB36) * S1 – 931008) به ترتیب با تولید 68 و 67 تن عملکرد ریشه در شرایط تنش خشکی بعد از رقم پایا با شاهدهای شکوفا، آرتا و پالما در گروه مشترک قرار گرفتند. همچنین در شرایط تنش خشکی ژنوتیپ 6 (SC(7112*SB36)*S1 – 940751) با تولید 10 تن در هکتار قند ناخالص مشابه رقم پایا و در گروه مشابه با ارقام شکوفا، آرتا ماندارین و پالما قرار گرفت . این درحالی است که این ژنوتیپپ در شرایط تنش خشکی از نظر عملکرد قند خالص با تولید 8 تن در هکتار بهتر از ارقام پایا و IR7و مشابه ارقام ماندارین و پالما بود و درصد قند ناخالص (30 /16) وخالص (32 /13 درصد) آن نیز در شرایط تنش خشکی برتر از ارقام داخلی و مشابه ارقام خارجی بود. ژنوتیپ 6 در شرایط همدان نیز از نظر عملکرد ریشه و درصد قند ناخالص و خالص برتر از ارقام داخلی و از نظر عملکرد قند ناخالص و خالص مشابه ارقام شکوفا و آرتا بود. کلمات کلیدی: پتانسیل تولید، خشکی ،ژنوتیپ 
: Due to the spread of drought stress in Iran, as well as the existence of cultivars with high potential, it is necessary to compare new sugar beet hybrids with commercial and high-yield cultivars in drought stress conditions. A strip plot experiment was performed in a randomized completely block design with four replications in Karaj (2019 and 2020) and Hamedan (2019(. Main plots referred to tape irrigation based on 100 and 50 % water requirements as control and stress and subplots contained 25 sugar beet genotypes. Each genotype was planted in three 8 m lines with a row spacing of 50 cm. The first and second irrigations were performed equally at the total area of the experiment and after the crop establishment, subsequent irrigations were performed according to the desired treatments. sampling was done from the middle line of each plot. For technological ripening, samples were sent to SBSI laboratory for measurement after counting and weighing. The results of combined analysis of data in Karaj showed that the effect of year on all studied traits except potassium, molasses, white sugar yield and growth score was significant. Drought stress effect on sc, wsc, ecs, ms, ry, sy and wsy was significant at α≤0.01 and on alc and leaf color was significant at α≤0.05. root yield, sugar yield and white sugar yield were 69, 9 and 7 t/ha respectively. Genotype effect was significant for all traits at α≤0.01 and for alc and leaf color at α≤0.05. The maximum root yield, sugar and white sugar yields were obtained from cultivars Paya, IR7 and mandarin with 91, 12 and 10 t/ha. Cross effects showed that genotypes 8 (SC (7112 * SB36) * S1 - 930962) and 10 (SC (7112 * SB36) * S1 - 931008) produced 68 and 67 t/ha root yields under drought stress, respectively which were after Paya, and in the same group with Shokufa, Arta and Palma cultivars. Genotype 6 (SC (7112 * SB36) * S1 – 94075r) produced 10 t/ha sugar yield which was similar to Paya and in the same group with Shokufa, Arta Mandarin and Palma cultivars under drought stress. But it’s white sugar yield was 8 t/ha which was better than Paya and IR7, and similar to Mandarin and Palma. Also, it’s sugar content (16.30) and white sugar content (13.32%) was better than all Persian cultivars and similar to foreign cultivars under drought stress. Genotype 6 (SC (7112*SB36) * S1 – 940751) was better than all Persian cultivars for root yield and sugar and white sugar contents in Hamedan. It’s sugar and white sugar yields were as the same as Shokufa and Arta in this condition.Key words: Drought stress, Genotype, Production potential,
آدرس ثابت

پیشنهاد خرید
پیوستها
عنوان :
نام فایل :
نوع عام محتوا :
نوع ماده :
فرمت :
سایز :
عرض :
طول :
نظرسنجی