|
" ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد ژنوتیپهای پیشرفته عدس در شرایط دیم مناطق سردسیر "
| شماره شناسایی
|
:
|
18870811
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۰۵۵۹
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -ویژه]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
شبیری ،سیده سودابه
|
|
|
:
|
صادق زاده ، داود
|
|
|
:
|
مصطفایی یونجالی ،حسین
|
|
|
:
|
عظیمی، محمود
|
|
|
:
|
پورعلی بابا ،حمیدرضا
|
|
|
:
|
آسیابی زاده ،فاطمه
|
| عنوان اصلي
|
:
|
ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد ژنوتیپهای پیشرفته عدس در شرایط دیم مناطق سردسیر
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
: Evaluation of adaptability and grain yield stability of advanced lentil genotypes under cold dry land
|
| صفحه شمار
|
:
|
۵۱ص.:جدول
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
مراغه: مؤسسه تحقيقات كشاورزي ديم كشور، ۱۴۰۰
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت۶۰۵۵۹ مورخ۴۰۰/۰۸/۱۹۶۰۵۵۹
|
|
|
:
|
شماره طرح: 970951-042-15-47-0
|
|
|
:
|
شماره نامه: سامانه سمپات
|
|
|
:
|
این طرح:مقدماتی است
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط و تعیین میزان سازگاری و پایداری عملکرد دانه در ژنوتیپ¬های عدس دیم، این مطالعه طی دو سال (1399-1397) در دو ایستگاه از مناطق سردسیر دیم کشور(قیدار زنجان، مراغه) اجرا شد.آزمایش شامل 17 ژنوتیپ پیشرفته عدس به همراه سه رقم شاهد کیمیا، بیله سوار و سنا (جمعاً 20 ژنوتیپ) بود که در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در پایان سال دوم تجزیه مرکب برای دو سال و دو مکان انجام شد. برای تعیین لاین¬های پایدار از نظر عملکرد دانه از روش لین و بینز، ضریب تغییرات عملکرد و روش رتبه بندی و روش رگرسیون مکانی یا GGE بای پلات استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه مرکب(دو سال و دو مکان) نشان داد که اثرات ساده سال، مکان و ژنوتیپ و اثر متقابل سال* مکان، سال*ژنوتیپ بر عملکرد دانه از نظر آماری بسیار معنی¬دار بود. گروهبندی مکان¬ها در سالهای مختلف نشان داد که منطقه زنجان در سال دوم با متوسط عملکرد 567 کیلوگرم در هکتار بیشترین و ایستگاه مراغه در سال اول با متوسط عملکرد دانه 132کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را تولید نمودند. میانگین عملکرد دو سال و دو منطقه نشان داد ژنوتیپ شماره 13 ، با میانگین 340 کیلوگرم درهکتار، بیشترین عملکرد را تولید نمودکه نسبت به شاهد و سایر ژنوتیپ ها برتر بود. با توجه به عملکرد دانه و سایر خصوصیات زراعی ژنوتیپ شماره 13 دارای میانگین رتبه و انحراف معیار رتبه کمتر و عملکرد دانه بیشتر( پایدارتر) بود. در بررسی بای پلات هم ژنوتیپ¬های 7 و13 از عملکرد و پایداری بالاتری برخوردار بودند در نهایت ژنوتیپ¬ های پایدار و امیدبخش این پروژه شماره7 (FLIP2013-29L )، 13(FLIP 2012-262 L) پس از سپری کردن مراحل بررسی در شرایط زارعین برای کاشت در مناطق مورد آزمایش توصیه می¬شوند. واژه‌هاي كليدي: عدس، دیم ، اثر متقابل ژنوتیپ و محیط، پایداری
|
|
|
:
|
To evaluate the genotype environmental interaction and determine grain yield stability and adaptability of dryland promising lentil genotypes, this study was conducted during three seasons(2019-2021) in two regions of cold dryland areas including Zanjan, Maragheh. Experiments included 17 promised lentil genotypes with 3 checks(Kimia,Bilehsavar,Sana) and arranged in Randomized Complete Blocks design with 3 replications. Combined analysis of variance was done for two years in two locations. Lin and Binns parameter, coefficient of variation of grain yield and ranking method and GGE biplot method were used for determination of the stable genotypes. Results showed that year, location, genotype and interactions of year*location, year*genotype were significant (p<0.001). The highest and least grain yield belonged to Zanjan in second year(567 kg/ha) and Maragheh in first year(132 kg/ha) stations, respectively. Genotypes No.13 with grain yield 340 kg/ha were better than check and other genotypes. Regarding to grain yield and other agronomic traits, genotype No.13 had the lowest R and SDR and had higher grain yield (stable). In biplot method, genotypes 7 and 13 had higher yield and stability at the same time, Finally, stable and promising genotypes No 7)FLIP2013-29L( and No 13(FLIP 2012-262 L) after final on-farm investigations will recommend for target regions.Keywords: Lentil, Dryland, Genotype×Environment interaction, Stability.
|
| |