مدیریت ریزش میوه سیب درختی در استان آذربایجان غربی

مرکز فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی کشاورزی

منو

رکورد قبلی

رکورد بعدی

" مدیریت ریزش میوه سیب درختی در استان آذربایجان غربی "

شماره شناسایی	:	18868057
شماره مدرک	:	۶۰۰۴۹
نام عام مواد	:	[گزارش علمی- فنی]
شناسه افزوده	:	نوری، حسین
	:	بصیرت، مجید
	:	پیرمرادیان، محسن
	:	مجیدی، عزیز
	:	حسنی، قاسم
	:	طایفه رضایی، حیدر
	:	امانی، عزیز
عنوان اصلي	:	مدیریت ریزش میوه سیب درختی در استان آذربایجان غربی
صفحه شمار	:	۱۶ ص.:مصور، عکس(رنگی)
وضعیت انتشار	:	کرج: موسسه آموزش و ترویج کشاورزی، ۱۴۰۰
فروست	:	شماره ثبت ۶۰۰۴۹ مورخ ۱۴۰۰/۰۵/۱۹۶۰۰۴۹
	:	شماره طرح
	:	شماره نامه: سامانه انتشارات علمی
خلاصه یا چکیده	:	علت مستقیم ریزش سیب قبل از برداشت در درختان، ترشح زیاد هورمون اتیلن در گیاه می باشد. بر اساس بررسی های انجام شده ریزش قبل از برداشت میوه در باغات سیب استان آذربایجان غربی در دشت و اطراف دریاچه ارومیه بیشترمی باشد و در کوهپایه ها به دلیل خنکی دمای شب و کیفیت بهتر آب کمتر مشاهده می شود. هوای گرم شب در دشتها کیفیت میوه و ماندگاری آن را کاهش می دهد. بر اساس اصول احداث باغات سیب ، مناطق مناسب برای کشت سیب در دامنه ها و کوهپایه ها مرتفع می باشد مانند دماوند و سمیرم اصفهان و کشت در مناطق دشت برای سیب توصیه نمی گردد. اما ریزش سیب در ارومیه دلایل دیگری نیز دارد و آن بی کیفیت شدن آبهای آبیاری ( افزایش غلظت بور و منیزیم)، عدم توجه به تغذیه کلسیمی میوه ، افراط در مصرف نیتروژن و پتاسیم ، آبیاری غرقابی و کشت متراکم یونجه در زیر درختان می باشد و از این منظر عوامل فوق را می توان بر سایر عواملی که در ادامه گزارش به آن اشاره دارد ارجح دانست. خوشبختانه نتایج تحقیقات نشان می دهد با مدیریت درست باغ و تاکید بر استفاده از کلسیم و تغذیه متعادل درخت می توان این خسارت را تا آستانه اقتصادی برای باغدار کاهش داد. اما نگاه کلان به باغات حاشیه دریاچه می بایست تغییر یابد و بر اساس عوامل محدود کننده بتدریج الگوی کشت ، رقم و سیستم کشت تغییر یابد. افزایش نگران کننده ضریب هدایت الکتریکی، غلظت بور و منیزیم در منابع آب های زیر زمینی تهدید جدی برای باغداری در این منطقه می باشد که بایستی آنرا جدی گرفت و نسبت به آن تصمیمات درستی اتخاذ نمود. به نظر می رسد کشت انگور در این مناطق هم از لحاظ کاهش مصرف آب و هم از لحاظ اقلیمی و حساسیت به کیفیت آب مناسب تر باشد اما این مسئله نیاز به مطالعات تکمیلی دارد تا در کنار انگور گونه های مناسب تر نیز مورد بررسی قرار گیرد. با ادامه روند کاهش کیفیت منابع آب در منطقه بتدریج کشت و باغداری سیب و سایر گونه های حساس دچار مشکل شده و از هم اکنون می بایست برای آن چاره ای اندیشید و نسبت به اصلاح تدریجی وضع موجود و مدیریت وضع موجود اقدامات صحیحی بکار گرفت.