|
" بررسی کارایی قارچکش های ایوت (75% WG)، مارکو (75% WG) و تیلما (۳۷/۵% SC) با ماده مؤثره تبوکونازول + تریفلوکسی استروبین در کنترل بیماری بلاست برنج در شمال ایران "
| شماره شناسایی
|
:
|
18859428
|
| شماره مدرک
|
:
|
۵۶۶۷۷
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -تجاری]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
نعیمی، شهرام
|
|
|
:
|
خسروی، وحید
|
|
|
:
|
بیکی فیروزجایی، فرید
|
|
|
:
|
خشکدامن، مریم
|
|
|
:
|
کاظمی، همایون
|
|
|
:
|
شكری مرزنگو، رجب
|
|
|
:
|
عمرانی، محسن
|
|
|
:
|
شهبازی، حدیث
|
|
|
:
|
عبادی، علی‌اکبر
|
|
|
:
|
خلیلی، الهام
|
|
|
:
|
باقری، فاطمه
|
|
|
:
|
درویش‌زاده نشلی، نعنت‌الله
|
|
|
:
|
زارع، لیلا
|
|
|
:
|
پورفرهنگ، حسن
|
| عنوان اصلي
|
:
|
بررسی کارایی قارچکش های ایوت (75% WG)، مارکو (75% WG) و تیلما (۳۷/۵% SC) با ماده مؤثره تبوکونازول + تریفلوکسی استروبین در کنترل بیماری بلاست برنج در شمال ایران
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
:Study on the efficacy of Evet (75 WG), Marco (75 WG) and Tilma (37.5 SC) fungicides with active ingredient of tebuconazole + trifloxystrobin for control of rice blast disease in Northern Iran
|
| صفحه شمار
|
:
|
۳۰ ص.:مصور، جدول
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
تهران: موسسه تحقيقات گياه‌پزشكی كشور، ۱۳۹۸
|
| سرشناسه
|
:
|
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۵۶۶۷۷ مورخ ۱۳۹۸/۰۹/۲۷
|
|
|
:
|
شماره طرح ۹۷۰۳۷۶-۰۴۹-۱۶۰۴-۱۶-۰۳۴
|
|
|
:
|
شماره نامه: سامانه سمپات
|
|
|
:
|
این طرح: ترویجی است
|
|
|
:
|
۵۶۶۷۷
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
بلاست با عاملMagnaporthe oryzae مهمترین بیماری گیاه برنج در دنیا و ایران است. استفاده از قارچکش‌های شیمیایی روش رایج مدیریت این بیماری در شمال کشور است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی کارایی سه قارچکش شیمیایی با ماده مؤثره تبوکونازول + تریفلوکسی استروبین با نام های تجاری ایوت (75% WG)، مارکو (75% WG) و تیلما (۳۷/۵% SC) در کنترل بیماری بلاست برنج در شرایط شالیزارهای شمال کشور بود. برای این منظور، قارچکش‌های ایوت با دُزهای120 و 160 گرم در هکتار (توصیه شرکت) ، مارکو با دُزهای120 و 160 گرم در هکتار (توصیه شرکت) و تیلما با دُزهای240 و 320 میلی‌لیتر در هکتار (توصیه شرکت) مورد ارزیابی قرارگرفتند. قارچکش مرجع Nativo® (تبوکونازول + تریفلوکسی استروبین) 75% WG به عنوان مقایسه مورد استفاده قرار گرفت. این پروژه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سه مزرعه برنج واقع در استان های مازندران (آمل و سوادکوه) و گیلان (رشت) انجام شد. شدت بیماری بلاست برگ، شیوع بلاست گردن خوشه و نیز میزان عملکرد محصول محاسبه و نتايج با استفاده از نرم‌افزار آماري SAS 9.1 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و گروه‌بندي میانگین‌ها با استفاده از روش LSD انجام شد. نتایج تجزیه مرکّب دادهها نشان داد که اثر مکان × تیمار در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. نتایج تجزیه واریانس صفات بلاست برگ، بلاست گردن خوشه و عملکرد محصول نشان داد که اثر تیمار برای تمامی این صفات در هر سه مکان آزمایش معنی‌دار بود. مقایسه میانگین‌های مربوط به درصد بلاست برگ، درصد بلاست گردن خوشه و عملکرد محصول نشان داد که تیمارها در هر سه مکان با یکدیگر اختلاف معنی‌دار آماری داشتند. نتایج نشان داد که در منطقه آمل، تیمارهای ناتیوو، ایوت 160، مارکو 160 و مارکو 120 به ترتیب با ۱/۸۲%، ۲/۱۵%، ۲/۶۱% و ۳/۳۹% درصد شدت بیماری (برابر با 77%، 73%، 68% و 58% میزان کنترل) مؤثرترین تیمارها در کنترل بیماری بلاست برگ بوده و در یک گروه آماری قرار گرفتند. همچنین، در این مکان، ناتیوو و تیلما 320 به ترتیب با ۵% و ۵/۷% کمترین شیوع بیماری بلاست گردن خوشه را نشان داده (برابر با 74% و 71% کنترل) و در گروه جداگانه آماری قرار گرفتند. پس از آن، بیشترین در صد کنترل بیماری بلاست گردن خوشه در آمل به تیمارهای ایوت 160 و مارکو 160 به ترتیب به میزان 66% و 65% تعلق داشت. بیشترین میزان عمکرد محصول برنج در آمل به تیمار ناتیوو اختصاص داشت (۱۶۸۱/۷۱ گرم؛ 32% افزایش محصول در مقایسه با شاهد). پس از آن، ایوت 160 و مارکو 160 با ۱۴۷۷/۳۲ و ۱۴۴۶/۳۳ گرم (به ترتیب باعث 16% و 14% افزایش محصول) قرار داشتند. در منطقه سوادکوه، کمترین میزان شدت بیماری بلاست برگ مربوط به تیمارهای ایوت 160 و ناتیوو (۰/۱۱% و ۰/۱۲%) بود که در یک گروه آماری قرار داشتند. میزان کنترل شدت بلاست برگ توسط این دو تیمار به ترتیب 79% و 77% بود. همچنین در این مکان، مجدداً ناتیوو و ایوت 160 به ترتیب با ۲۱/۵۳% و ۲۲/۳۵% کمترین شیوع بیماری بلاست گردن خوشه را نشان داده (با 53% و 51% کنترل) و در یک گروه آماری قرار گرفتند. بیشترین میزان عمکرد محصول در سوادکوه برای تیمار ایوت 160 به میزان ۱۱۹۴/۵۵ گرم (با 59% افزایش محصول) ثبت شد. پس از آن، تیمارهای ناتیوو و مارکو 160 به ترتیب باعث 41% و 37% افزایش محصول شدند. در منطقه رشت، نتایج مقایسه میانگین‌های درصد بلاست برگ نشان داد که تیمارهای قارچکش‌های مورد آزمایش با یکدیگر اختلاف معنی‌دار نداشته و همگی در یک گروه آماری قرار گرفتند اما با شاهد تیمار نشده (آبپاشی) تفاوت معنی‌دار نشان دادند. کمترین مقدار شدت بیماری برای تیمارهای تیلما 320 و ناتیوو تعیین شد (به ترتیب ۰/۲۳% و ۰/۲۴% برابر با 90% کنترل بیماری). پس از آن، تیمارهای مارکو 160 و ایوت 160 به ترتیب با 87% و 86% درصد کنترل، قرار داشتند. همچنین، قارچکش ناتیوو با ۲۳۳۱/۶۷ گرم باعث بیشترین میزان عملکرد (66% افزایش محصول) شد. با توجه به نتایج آزمایش‌ها در هر سه مکان، دوز توصیه شده شرکت‌ها برای سه قارچکش مورد آزمایش یعنی 160 گرم در هکتار (برای ایوت و مارکو) و 320 میلی‌لیتر در هکتار (برای تیلما) به منظور کنترل بیماری بلاست برنج در شرایط مزرعه پیشنهاد می‌شود.واژههای کلیدی: شالیزار، oryzae Pyricularia، بلاست برگ، بلاست گردن خوشه، مدیریت بیماری، کنترل شیمیایی
|
|
|
:
|
Rice blast caused by Magnaporthe oryzae is the most important disease of rice worldwide and in the country. Application of chemical fungicides is considered as the common management method of the disease in North of Iran. In this study, the efficacy of three chemical fungicides i.e. Evet (Tebuconazole + Trifloxystrobin, 75 WG), Marco (Tebuconazole + Trifloxystrobin, 75 WG) and Tilma (Tebuconazole + Trifloxystrobin, 37.5 SC) on rice blast as well as yield were determined and compared with Nativo® (Bayer, Germany) under paddy field conditions. Evet with 120 and 160 g/ha, Marco with 120 and 160 g/ha and Tilma with 240 and 320 ml/ha were evaluated. The experiments were arranged in a randomized complete block design with eight treatments and three replicates in three different farms located in Amol, Savadkooh and Rasht. Leaf blast severity, neck blast incidence and crop yield was measured and data were analyzed using SAS software. Results of combined analysis showed that the effect of location × treatment was significant. Result of ANOVA test showed that the effect of treatment was significant for leaf and neck blast as well as yield in all locations. In addition, comparison of means showed that treatments were significantly different in all three locations. Nativo®, Evet 160, Marco 160 and Marco 120 with 1.82%, 2.15%, 2.61% and 3.39% severity, respectively were the most effective treatment in controlling leaf blast in Amol (77%, 73%, 68% and 58% disease control). Nativo® and Tilma 320 with 5% and 5.7%, respectively resulted in the lowest neck blast incidence in this location (74% and 71% control). Next to these treatments, the maximum control of neck blast were recorded for Evet 160 and Marco 160 (66% and 65% disease control, respectively). The highest amount of crop yield in Amol was belonged to Nativo® (1681.71 g; 32% promotion compared to control). Evet 160 and Marco 160 with 1477.32 g and 1446.33 g were the next effective treatments (16% and 14% yield promotion). In Savadkooh, the lowest leaf blast severities (0.11% and 0.12%) were recorded for Evet 160 and Nativo® (79% and 77% disease control). Also, these two treatments caused the minimum neck blast incidences (22.35% and 21.53%, respectively) with 51% and 53% disease control. Evet 160 represented the highest yield in savadkooh (1194.55 g; 59% promotion). Next to it, Nativo® and Marco 160 showed 41% and 37% promotion, respectively. Comparison of leaf blast severity means in Rasht showed that fungicide treatments were not significantly different. Nevertheless, the lowest blast severities were determined for Tilma 320 and Nativo® (0.23% and 0.24% with 90% disease control). Marco 160 and Evet 160 suppressed the disease by 87% and 86%, respectively. Furthermore, Nativo® with 2331.67 g, promoted the crop yield by 66% in Rasht. Overall, the recommended dose of each fungicide (i.e. 160 g/ha for Evet and Marco and 320 ml/ha for Tilma) could be used in order to control rice blast disease under paddy field conditions.Keywords: rice field, Pyricularia oryzae, leaf blast, neck blast, disease management, chemical control
|
| |