| شماره شناسایی
|
:
|
18876145
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۲۶۲۱
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -عادی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
حيدري، اصغر
|
|
|
:
|
صلاتي، منصور
|
|
|
:
|
روانلو، عباسعلي
|
|
|
:
|
شيخ الاسلامي آل آقا، مهيار
|
|
|
:
|
نعيمي، شهرام
|
|
|
:
|
حيدري، اصغر
|
|
|
:
|
محمودي، سيد باقر
|
|
|
:
|
مرزبان، رسول
|
|
|
:
|
نراقي، لاله
|
|
|
:
|
جليليان، علي
|
|
|
:
|
حسيني، محمدرضا
|
|
|
:
|
خدايار يگانه، ناصر
|
|
|
:
|
گل کار، کبري
|
| عنوان اصلي
|
:
|
فرمانتاسيون و فرمولاسيون Trichoderma asperellum و ارزيابي کارآيي فرمولاسيون هاي تهيه شده در کنترل بيماري مرگ گياهچه در مزارع چغندر قند
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
حيدري، اصغر
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
Fermentation and formulation of Trichoderma asperellum and evaluation of the effectiveness of the developed formulations in controlling damping-off disease in sugar beet fields
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
تهران: موسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، ۱۴۰۱
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۲۶۲۱ مورخ ۱۴۰۱/۰۹/۱۵۶۲۶۲۱
|
|
|
:
|
شماره طرح : 0-16-16-020-990084
|
|
|
:
|
سامانه سمپات
|
| توصیفگر
|
:
|
ایران
|
|
|
:
|
ریزوکتونیا سولانی
|
|
|
:
|
بوته میری
|
|
|
:
|
مدیریت غیر شیمیایی
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
چکیده
در این پژوهش، با استفاده از دو جدایه قارچ آنتاگونیست Trichoderma asperellum و بستر کشت سبوس برنج، ترکیب معدنی کائولن و ترکیبات آلی کربوکسی متیل سلولز و نیز صمغ عربی، چهار فرمولاسیون بیولوژیک تهیه شد تا تاثیرآن ها در شرایط مزرعه در کنترل بیماری مرگ گیاهچه چغندر قند بررسی شود. بدین ترتیب چهار فرمولاسیون بیولوژیک جدید با کد های شناسایی Ka-CMC-Ta4،Ka-CMC-Ta5 ، Ka-AG-Ta4 و Ka-AG-Ta5 تهیه و تیمار و پوشش دادن بذور با این فرمولاسیون ها انجام شد. بذر رقم شکوفا به دو شکل تیمار نشده و تیمار شده با قارچ کش از موسسه تحقیقات چغندر قند تهیه و در اواسط فروردین ماه سال 1400 عملیات کشت در مزارع آزمایشی انجام شد. آزمایشات مزرعه ای در سه استان آذربایجان غربی، خراسان رضوی و کرمانشاه انجام شد. طرح آماری به شکل بلوک های کامل تصادفی و هر آزمایش شامل شش تیمار و هر تیمار دارای چهار تکرار بود. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد بدون تیمار، تیمار قارچکش کاربوکسین تیرام و چهار فرمولاسیون بیولوژیک بودند. بررسی تاثیر فرمولاسیون های بیولوژیک در کنترل بیماری مرگ گیاهچه چغندر قند با شمارش و تعیین تعداد گیاهچه های سالم در تیمارهای مختلف 20، 40 و 60 روز پس از کاشت انجام شد. در آخر فصل کشت نیز میزان عملکرد چغندر قند در هر تیمار محاسبه و تعیین شد. بر اساس نتایج آماری تجزیه واریانس مرکب و مقایسه میانگین ها با استفاده ازآزمون چند دامنه ای دانکن، فرمولاسیون بیولوژیک Ka-CMC-Ta5 موثرترین تیمار بود و درتمام آزمایشات مزرعه ای در استان های مختلف تعداد گیاهچه های سالم را در مقایسه با شاهد بدون تیمار، به میزان 46% افزایش داده و موجب کنترل و کاهش معنی دار بیماری مرگ گیاهچه چغندر قند شد. در رابطه با تاثیر تیمار های مختلف بر عملکرد چغندر قند، فرمولاسیون های بیولوژیک Ka-CMC-Ta4 و Ka-CMC-Ta5 در استان آذربایجان غربی به ترتیب با عملکردی معادل 8/143 و 7/ 144 تن در هکتار به طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش دادند ولی در استان های دیگر تاثیر شان از نظر میزان عددی، افزایشی ولی از نظر آماری معنی دار نبود.
|
|
|
:
|
.In this research study, four bioformulations were developed using two isolates of Trichoderma asperellum (selected based on the results of previous green house studies), rice bran as the substrate, Kaolin as the inorganic carrier, carboxymethyl celloluse (CMC) and Arabic gum (AG) as two organic stickers. These bioformulations with identification codes of Ka-Ag-Ta4, Ka-Ag-Ta-5, Ka-CMC-Ta4 and Ka-CMC-Ta5 were then used in the sugar beet fields of Iran to control seedling damping-off disease. In addition, sugar beet monogerm seed (cv shokofa) which is the most common used variety in sugar beet growing region of Iran which obtained from Sugar Beet Research Institute in two forms of untreated and fungicide-treated seeds. Field trials were conducted and executed in West Azarbaijan, Razavi Khorasan and Kermanshah as the most important sugar beet growing provinces of Iran. The design of the experiments was randomized complete blocks (RCB) with six treatments and four replications. Experimental treatments included untreated control, seeds treated with carboxinthiram fungicide and four developed bioformulations. Effectiveness of the treatments on sugar beet seedlings damping-off was determined by counting the number of healthy seedlings (stand) in different treatments and comparing with the control. Based on the results of combined analysis of variance and mean comparison using Duncan Multiple Range Test, bioformulation Ka-CMC-Ta5 was the most effective and increased the number of seedlings by 46% (compared to the control) and controlled the sugar beet seedling daping off disease significantly in all three provinces. In regard with the yield, bioformulation Ka- CMC-Ta4 and Ka-CMC-Ta5 resulted im a significant increase in the yield to 143.8 and 144.7 ton/hec respectively in West Azarbaijan province. However, in two other provinces the increase in the yield was not statistically significant.
|