|
" ارزيابي برخي گراس هاي علوفه اي چند ساله سردسيري در شرايط آبياري و ديم سردسير کشور "
محمدي، رضا
| شماره شناسایی
|
:
|
18876046
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۲۵۷۲
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -عادی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
محمدي، رضا
|
|
|
:
|
لطفي، رامين
|
|
|
:
|
جعفري، علي اشرف
|
|
|
:
|
شهبازي دورباش، صادق
|
|
|
:
|
عليزاده ديزج، خشنود
|
|
|
:
|
آقاشاهي، عليرضا
|
|
|
:
|
داورپناه، حسن
|
|
|
:
|
ناخدا، بابک
|
|
|
:
|
نورافكن طويقون، غلام رضا
|
| عنوان اصلي
|
:
|
ارزيابي برخي گراس هاي علوفه اي چند ساله سردسيري در شرايط آبياري و ديم سردسير کشور
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
محمدي، رضا
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
Evaluation of some perennial cool-season forage grasses under irrigated and dryland conditions in cold region of Iran
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
کرج: پژوهشگاه بيوتکنولوژي کشاورزي، ۱۴۰۱
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۲۵۷۲ مورخ ۱۴۰۱/۰۹/۰۸۶۲۵۷۲
|
|
|
:
|
شماره طرح : 3-05-0515-035-981249
|
|
|
:
|
سامانه سمپات
|
| توصیفگر
|
:
|
گراس هاي سردسيري
|
|
|
:
|
عملكرد علوفه
|
|
|
:
|
کیفیت علوفه
|
|
|
:
|
پروتئین خام
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
نقـش و جايگاه گـراس¬هاي چند ساله علوفه¬اي در تأميـن علوفـه، حفـظ حاصلخيـزي خـاک، حفظ پوشـش گياهي، جلوگيري از فرسـايش خاک و جاري شـدن سـيلاب ها باعـث گرديده کـه در سـال هاي اخير به شـدت مـورد توجه قرار گيرنـد. گراس‌هاي سردسيري چند ساله داراي تحمل نسبي خوب به خشكي و سرما بوده و قادر به توليد علوفه زياد و با كيفيت براي انواع دام ها در شرايط نامساعد محيطي مي¬باشند. به منظور بررسي پتانسيل توليد علوفه گراس هاي علوفه اي چند ساله انتخابي پژوهشگاه بيوتکنولوژي کشاورزي در شرایط آبیاری و اراضی ديم کم بازده و شيب دار، پنج گونه منتخب گراس¬هاي علوفه¬اي چند ساله شامل فسكيوي بلند زودرس و دیررس (Festuca arundinacea)، علف¬پشمکی (Bromus inermis)، علف¬باغ (Dactylis glomerata)، علف¬قناری (Phalaris aquatica) و علف¬گندمی بیابانی (Agropyron desertorum) در ايستگاه¬هاي تحقيقاتي در شرايط ديم در مراغه و شرايط آبي در سراب ارزيابي شدند. کشت آبی در سراب به¬صورت دست¬پاش و مشابه سيستم متداول کشت يونجه در منطقه و در اواخر فصل تابستان (16 شهریور 1398) صورت گرفت. کشت در مراغه در اواسط فصل پاييز (10 آبان 1398) و به¬صورت کشت رديفي با فاصله رديف¬هاي 40 سانتي متری در ايستگاه موسسه تحقيقات کشاورزی ديم انجام شد. در شرایط کشت آبی پس از استقرار در سال اول در طی فصل رشد در بهار سال 1400 و در اوايل مرحله گلدهي نمونه‌هاي گياهي براي ارزيابي ميزان عملکرد علوفه با استفاده کوادرات یک متر مربعی در سه تکرار برداشت شدند. همچنين صفات کيفي شامل درصد پروتئین، درصد چربی، فیبر، انرژی، NDF، ADF و خاکستر براي هر یک از گونه¬ها اندازه گيري شدند. نتایج مقایسه میانگین صفات برای کشت در شرایط آبی نشان داد از نظر عملکرد علوفه خشک سالیانه (مجموع دو چین) بیشترین عملکرد مربوط به فسکیوی بلند زودرس با 52/11 تن در هکتار بود و پس از آن بروموس با 10/10 تن در هکتار در رتبه دوم قرار داشت. علف باغ هم با عملکرد 95/8 تن در هکتار در رتبه سوم و فسکیوی بلند دیررس با 94/7 تن در هکتار در رتبه چهارم قرار گرفتند. از نظر درصد پروتئین خام گونه علف باغ با 12 درصد پروتئین بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد و بعد از آن گونه¬های بروموس با 85/10 درصد و با فسکیوی بلند زودرس 11/10 درصد در رتبه دوم و فسکیوی بلند دیررس با 56/9 درصد در رتبه سوم قرار گرفتند. در خصوص صفت درصد الیاف نامحلول در شوینده¬های اسیدی (ADF) گونه علف¬باغ با 07/45 درصد در رتبه اول قرار گرفت ولی سه نمونه دیگر با مقدار 38 الی 42 درصد اختلاف معنی¬داری با یکدیگر نداشتند و در رتبه دوم قرار گرفتند. از نظر الیاف نامحلول در شوینده¬های خنثی (NDF) با دامنه 61 تا 67 درصد، اختلاف آماری معنی¬داری بین نمونه¬ها مشاهده نشد. نتایج مقایسه میانگین صفات برای کشت در شرایط دیم نشان داد از نظر عملکرد علوفه خشک علف پشمکی بیشترین میزان علوفه خشک را با 2/6 تن در هکتار به خود اختصاص داد. علف باغ و علف گندمی بیابانی به ترتیب با 06/5 و 02/5 تن علوفه خشک در هکتار از نظر آماری اختلاف معنی داری با عملکرد علف پشمکی نداشتند. کمترین میزان علوفه خشک هم متعلق به فالاریس با 64/2 و فسکیوی بلند با 24/2 تن در هکتار بود. نتایج کلی نشان داد که گراس¬هاي علوفه¬اي چند ساله در هر دو شرایط آبی و دیم علوفه مناسبی را تولید کردند، لذا توسعه کشت این گیاهان در مناطق مختلف می¬تواند در افزایش تولید علوفه و توسعه پایدار کشاورزی در کشور نقش موثری را ایفا نماید.
|
|
|
:
|
The role of perennial forage grasses in providing forage, preserving soil fertility and vegetation, preventing soil erosion and flooding, which has been considered in recent years. Perennial cool-season grasses have a good relative tolerance to drought and cold and are able to produce high quality fodder for a variety of livestock in adverse environmental conditions.
In order to investigate the production potential of selected perennial forage grasses by the Agricultural Biotechnology Research Institute in irrigated and rainfed lands, five selected species of perennial forage grasses including Bromus inermis, Agropyrum desertorum, Dactylis glomerata, Festuca arundinacea and Phalaris aquatica in two research stations, rainfed conditions in Maragheh and irrigated conditions in Sarab were evaluated. Cultivation in Sarab is done manually and similar to the conventional alfalfa cultivation system in the region at 7 September 2019. Cultivation in Maragheh in autumn and in the form of row planting with a row spacing of 40 cm was done at the station of the Rainfed Research Institute at 1 November 2019. During the growing season in the spring of 2021 and at the beginning of the flowering stage, plant samples were taken to evaluate the yield of forage using a square meter in three replications. The qualitative traits including crude protein (CP) percentage, fat percentage, fiber, energy, NDF, ADF and ASH were measured for each species. During the growing season in the spring of 2021 and at the beginning of the flowering stage, plant samples were taken to evaluate the yield of forage using a square meter in three replications. The qualitative traits including crude protein (CP) percentage, fat percentage, fiber, energy, NDF, ADF and ASH were measured for each species harvested from irrigated condition. Results of mean comparison showed the total annual dry forage yield (sum of two cuts), in irrigated condition the early maturity tall fescue had the highest yield with 11.52 tons per hectare, followed by bromus with 10.10 tons per hectare in second rank. Orchard grass with 8.95 tons per hectare got third and late maturity tall fescue with 7.94 tons per hectare got forth rank in terms of total annual dry forage yield. In terms of CP, orchard grass with 12% protein had the highest amount, followed by bromus with 10.85%, early maturity tall fescue with 10.11% in second place, and late maturity tall fescue with 9.56 percent ranked third. For ADF, the orchard grass ranked first with 45.07%, but the other three grasses with values of 38-42% had no significant difference with each other and ranked second. In terms of NDF with a range of 61 to 67%, no statistically significant difference was observed among the grass samples. Results of mean comparisons for rain feed condition showed that in terms of dry forage yield, bromus had the highest dry forage yield with 6.2 tons per hectare. Orchard grass and wheat grass with 5.06 and 5.02 tons of dry forage yield per hectare, respectively, had no statistically significant difference with the performance of bromus. The lowest amount of dry forage yield belonged to Phalaris with 2.64 tons and tall fescue with 2.24 tons per hectare. The general results showed that perennial forage grasses produced suitable forage yield in both irrigated and dry conditions, so the expansion of the cultivation of these grasses in different regions of Iran can play an effective role in increasing fodder production and sustainable development of agriculture in the country.
|
| |