رکورد قبلیرکورد بعدی

" بررسي تأثير بهبود دهنده‌هاي خاک و پروبيوتيک‌ تک سل بر مديريت پرورشي استخرهاي نيمه متراکم ميگوي سفيد غربي در استان بوشهر "


شماره شناسایی : 18874760
شماره مدرک : ۶۱۹۴۶
نام عام مواد : [گزارش نهایی -عادی]
شناسه افزوده : پذير، محمدخليل
: ميربخش، مريم
: محمدي، احترام
: اژدري، اشکان
: فتحي، عليرضا
: کاکولکي، شاپور
: نظاري، محمد علي
: آئين جمشيد، خسرو
: خدامي، شراره
: قائدنيا، بابک
: دشتيان نسب، عقيل
: سپهداري، ابوالفضل
: احتشامي، فريبرز
: حق شناس، احسان
: احمدي، امير حسين
: شريفيان، منصور
: باشتي، طيبه
: Qakey، Jane
: ميران، سيدحسين
: دستيار، فروزان
: اژدهاکش، چنگيز
عنوان اصلي : بررسي تأثير بهبود دهنده‌هاي خاک و پروبيوتيک‌ تک سل بر مديريت پرورشي استخرهاي نيمه متراکم ميگوي سفيد غربي در استان بوشهر
نام نخستين پديدآور : پذير، محمدخليل
عنوان اصلي به زبان ديگر : Evaluation of effect of soil improvement and Tak Cell probiotics on rearing management of Litopenaeus vannamei intensive farm in Bushehr Province
وضعیت انتشار : تهران: موسسه تحقيقات علوم شيلاتي کشور، ۱۴۰۱
فروست : شماره ثبت ۶۱۹۴۶ مورخ ۱۴۰۱/۰۵/۰۴۶۱۹۴۶
: شماره طرح : 24-80-12-013-990676
: سامانه سمپات
توصیفگر : میگوی سفید غربی
: شاخص‌های رشد
: پروبیوتیک
: سوپرپربورات
: ارتقاء تولید
: افزایش بهره‌وری
شماره ثبت : ۴۷۴۱
خلاصه یا چکیده : محدودیت در استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در پاسخ به تقاضای فزاینده برای محصولات ایمن آبزی پروری موجب افزایش تمایل فعالان این بخش به شیوه‌های جایگزین سازگار با محیط زیست شده است. از این رو هدف از اجرای این مطالعه بررسی تأثیر استفاده از پروبیوتیک بومی تک سل حاوی باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtilis) IS02 به میزان 1011×5/2 پرگنه در هر میلی‌لیتر و مواد بهبود دهنده آب و خاک (سوپرپربورات) به میزان 8-5 کیلوگرم در هکتار جهت افزایش بهره‌وری و ارتقاء سطح تولید در مزارع پرورش میگو استان بوشهر بود. بر اساس دستورالعمل کارخانه سازنده، این مواد تا انتهای دوره پرورش هر 7 تا 10 روز مورد استفاده قرار می‌گرفت. این مطالعه از چهار تیمار هر کدام با سه تکرار تشکیل شده بود. نحوه استفاده از این مواد بدین صورت بود که در طول دوره پرورش در تیمار T1 از پروبیوتیک بصورت توأم با سوپرپربورات و درتیمارهای T2 و T3 به ترتیب فقط از سوپرپربورات (T2) و پروبیوتیک (T3) استفاده شد. این در حالی بود که در تیمار شاهد (T4) هیچ ماده افزودنی بکار برده نشد. در این مطالعه از پست لاروهای 12 روزه میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) با میانگین وزنی 002/0±067/0 گرم استفاده شد که با تراکم 40 قطعه در هر مترمربع در استخرهای خاکی 2/1 هکتاری ذخیره‌سازی شدند. طول دوره مطالعه 125-120 روز بطول انجامید. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که میزان شاخص‌های رشد و بازماندگی در میگوهای تیمار T1 به ترتیب با میزان 04/0±25 گرم و 91 درصد بطور معنی‌داری بیشتر از سایر میگوهای تیمار بود (P<0.05). از سوی دیگر مقادیر بدست آمده در تیمار T2 (14/21±0 گرم و 87 درصد) و T3 (02/22±0 گرم و 90 درصد) بطورمعنی‌داری بیشتر از مقادیر تیمار شاهد (16/0±19 گرم و 85 درصد) بود. همچنین به دلیل اثر هم‌افزایی استفاده از پروبیوتیک و سوپرپربورات مشاهده شد که میزان فراوانی باکتری‌های بیماریزا ویبریو شامل V.owensii (MT192348.1)، V. alginolyticus (MZ854010.1)، V. parahaemolyticus (MT940645.1 و MT672780.1) و V. harveyi (MT704549.1) به ترتیب به میزان 103× 30/2 پرگنه در هر میلی‌لیتر بطور معنی‌داری کمتر از سایر تیمارها بود. لذا با توجه به میزان غذای مصرف شده در طول دروه پرورش، میزان ضریب تبدیل غذایی در میگوهای تیمار شاهد با میزان 72/1 بطورمعنی‌داری نسبت به سایر تیمارها T1 (47/1)، T2 (61/1) و T3 (52/1) بیشتر شده بود (P<0.05). از این رو با توجه به زیست توده تولید شده در پایان دوره پرورش، مشاهده شد که میزان سود خالص حاصل از فروش میگوهایی که از پروبیوتیک تک سل همراه با سوپرپربورات استفاده کرده بودند با میزان 9217 میلیون ریال بطور معنی‌داری بیشتر از سایر تیمارهای مطالعه می‌باشد. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان عنوان نمود که استفاده توأم از پروبیوتیک و سوپرپربورات به دلیل ایجاد اثر هم افزایی علاوه بر کاهش بار باکتریایی ویبریو در آب استخرهای پرورشی میگو موجب افزایش شاخص‌های رشد و بازماندگی و در نهایت افزایش سودآوری، ارتقاء تولید و بهره‌وری مزارع پرورش میگو خواهد گردید.
: In response to the increasing demand for safe aquaculture products, antibiotic restrictions have prompted activists in this sector to turn to environmentally friendly alternatives. The purpose of this study was to evaluate the effect of using Tak cell probiotics containing Bacillus subtilis (IS02) at a rate of 2.5×1011 cfu/ml and superborate® (soil and water improvers) at a rate of 5-8 kg/h to increase productivity and improve production in shrimp farms in Bushehr province. Under the manufacturer's instructions, these materials were used every 7 to 10 days until the end of the rearing season. The study consisted of four treatments, each replicated three times. Thus, during the culturing period in T1 treatment, probiotic was used in combination with superborate®, and in T2 and T3 treatments, only superborate® (T2) and probiotics (T3) were used, respectively. However, no additives were used in the control treatment (T4). This study used 12 days’ post-larvae of Litopenaeus vannamei with an average weight of 0.067×0.002 g that were stocked in a 1.2-hectare pond at a density of 40 PL per m2 The study period lasted 125-120 days. The results showed that the growth and survival indices in T1 treated shrimps were 25 ± 0.04 g and 91% significantly higher than other treatment shrimps, respectively (P <0.05). However, the values obtained in T2 (21±0.14 gram, 87%) and T3 (22±0.02 gram, 90%) treatments were significantly higher than the control treatments (19±0.16 gram, 85%). Also, due to the synergistic effect of probiotics and superborate, it was observed that the frequency of pathogenic Vibrio bacteria including V.owensii (MT192348.1), V. alginolyticus (MZ854010.1), V. parahaemolyticus (MT940645.1 and MT672780.1) and V. harveyi (MT704549.1) was significantly less than other treatments at 2.30×103 cfu/ml, respectively. Therefore, according to the amount of food consumed during the rearing period, the feed conversion ratio of control shrimp with a rate of 1.72 was significantly higher than the rates of T1 (1.47), T2 (1.61), and T3 (1.52) (P <0.05). Based on the biomass produced at the end of the rearing period, it was observed that the net profit for shrimp that were treated with single-cell probiotics with superborate with 9217 million rials was significantly higher than that of shrimp treated with other treatments. Due to the synergistic effect, the combination of probiotics and superborate will, as a result, reduce the bacterial load of Vibrio in shrimp ponds, increase shrimp growth and survival rates, and increase shrimp farm profitability and production.
آدرس ثابت

پیشنهاد خرید
پیوستها
عنوان :
نام فایل :
نوع عام محتوا :
نوع ماده :
فرمت :
سایز :
عرض :
طول :
موجودی
موسسه تحقیقات علوم شیلات کشور- تهران
نمایش کامل جزئیات | عدم نمایش جزئیات
جزئیاتمحل نگهداریشماره ثبتشناسه بازیابیجلدوضعيتتاريخ برگشت
موسسه تحقيقات علوم شيلاتي کشور ۴۷۴۱۴۵۷۹ سموجود‭‬
نظرسنجی