|
" ارزیابی تاثیر پوشش¬دار کردن بذر با برخی عناصر ریز مغذی، هورمونها و تنظیم کننده¬های رشد گیاه بر خصوصیات جوانه¬زنی و استقرار بوته چغندرقند "
| نوع مدرک
|
:
|
پایان نامه فارسی
|
| زبان مدرک
|
:
|
فارسی
|
| شماره رکورد
|
:
|
18873701
|
| شماره مدرک
|
:
|
۸۰-۵۹۳۴
|
| سرشناسه
|
:
|
خدادادی ، ، شهرام
|
| عنوان
|
:
|
ارزیابی تاثیر پوشش¬دار کردن بذر با برخی عناصر ریز مغذی، هورمونها و تنظیم کننده¬های رشد گیاه بر خصوصیات جوانه¬زنی و استقرار بوته چغندرقند
|
| دانشگاه/دانشکده
|
:
|
: دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان
|
| سال تحصیل
|
:
|
۱۳۹۹
|
| مقطع تحصیلی
|
:
|
دکترای تخصصی
|
| رشته تحصیلی
|
:
|
گروه کشاورزي گرایش زراعت
|
| صفحه شمار
|
:
|
۱۹۹ص
|
| چکيده
|
:
|
تحقیق حاضر با هدف ارزیابی تاثیر پوششدار کردن بذر چغندرقند با برخی از عناصر ریزمغذی، هورمونها و تنظیمکنندههای رشد روی بهبود درصد جوانهزنی بذر، بنیه، سرعت جوانهزنی، استقرار، رشد اولیه گیاه، قدرت ریشهدهی و نهایتاً رشد رویشی گیاه، در سال¬ زراعی 1394-95 در موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه بذر چغندرقند كرج به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش اول شامل ترکیب فاکتوریل رقم (شکوفا و پارس) و 3 سطح غلظت عناصر ریزمغذی (روی ، منگنز و بور)، تیمارهای آزمایش دوم شامل ترکیب فاکتوریل رقم در 3 سطح غلظت محرک های رشد ( هیومیک اسید ، عصاره جلبک دریایی و اسید امینه ) و تیمارهای آزمایش سوم شامل ترکیب فاکتوریل رقم در 3 سطح غلظت هورمون های رشد گیاهی ( جیبرلیک اسید، سالسلیک اسید و اتیلن ) طی سه آزمایش مجزا و در سه مرحله (شرايط آزمايشگاه، گلخانه و مزرعه) آزمایش‌ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای تصادفی با سه تكرار اجرا گردید. نتایج آزمایش اول نشان داد درصدجوانه زنی، سرعت جوانهزنی، سبزشدن و رشد گیاهچه¬ها به طور معنیداری تحت تاثير رقم و نوع پوششبذر می¬باشد. به طوری که رقم پارس از نظر مولفههای جوانهزنی و سبزشدن و رشد اولیه گیاهچه نسبت به رقم شکوفا برتری معنی¬داری داشت. همچنین درصد جوانهزنی به غیر از تیمار پوششدار کردن با بور، در دیگر تیمارها نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود. ترکیب تیماری روی+منگنز+بور (456/0 روی، 502/1 منگنز و 189/2 بور، گرم در هر کیلوگرم بذر) با 97 درصد جوانهزنی، بیشترین درصد جوانهزنی را به خود اختصاص داد. نتایج نشان داد که پوشش¬دار کردن بذر با عناصر روی (912/0 و 367/1 گرم در کیلوگرم بذر) و منگنز (507/4 گرم در کیلوگرم بذر) نسبت به سایر تیمارها موجب افزایش معنی¬دار وزن خشک ریشه می¬شود. درصد سبز شدن تیمارها مربوط به هیومیکاسید و عصاره جلبک دریایی به مقدار 6 و9 گرم در کیلوگرم بذر به طور معنیداری نسبت به شاهد بیشتر بود. بیشترین وزن خشک ریشه مربوط به رقم پارس در تیمار با 9 گرم عصاره جلبک دریایی و 6 گرم هیومیکاسید در هر کیلوگرم بذر و رقم شکوفا با 6 گرم هیومیکاسید در هر کیلوگرم بذر بود. وزن خشک اندامهوایی مربوط به رقم پارس با تیمار پوششدار کردن با 6 گرم هیومیکاسید در کیلوگرم بذر و رقم شکوفا با تیمار پوششدار کردن با 6 گرم عصاره جلبک دریایی در کیلوگرم بذر بود. نتایج نشان داد که پوششدار کردن بذرها با جیبرلیک اسید و اتیلن بیشترین تاثیر را در افزایش درصد سبزشدن دارد. همچنین نتایج نشان داد که بذور پوششدارشده رقم پارس با اتیلن (100 میلیلیتر محلول اتیلن با غلظت 6/0 درصد (v/v)) از بیشترین سرعت سبز شدن با 69/35 درصد نسبت به تیمار شاهد بود. همچنین تیمارهای پوششدار کردن بذر با 100 میلیلیتر محلول اسیدجیبرلیک با غلظت 08/0 درصد (w/v) و 100 میلیلیتر محلول اسیدجیبرلیک با غلظت 12/0 درصد (w/v) به ترتیب با 248/0 و 245/0 گرم وزن خشک ریشه نسبت به سایر تیمارها برتری تولید داشتند. در شرایط مزرعه، تیمار پوششدار کردن بذرها با مقادیر 3 ، 6 و 9 گرم اسید هیومیک در هر کیلوگرم بذر به ترتیب با 42/15، 02/16 و 23/17 گرم وزن خشک برگ در بوتهداشتند که نسبت به تیمار شاهد (بذر بدون پوشش) با 32/13 گرم وزن خشک برگ در بوته اختلاف معنی داری داشتند . همچنین پوششدار کردن بذور با عناصر منگنز و جیبرلیک اسید نیز باعث افزایش وزن خشک برگ، نسبت به تیمار شاهد گردید. مقایسات میانگین صفات مختلف بین هیبریدها و تیمارهای متفاوت پوششدار کردن بذر در شرایط مزرعهای حاکی از برتری 23/10 درصدی هیبرید پارس نسبت به هیبرید شکوفا بود. همچنین در بین تیمارهای مختلف پوشش بذر، تیمار روی با مقادیر 912/0 و 367/1 گرم در کیلوگرم بذر و تیمار اسید هیومیک با مقادیر 3 ، 6 و 9 گرم اسید هیومیک در هر کیلوگرم بذر چغندرقند نسبت به سایر تیمارها از بیشترین مقدار وزن خشک ریشه برخوردار بودند. بررسی داده¬های مربوط به شاخص کلروفیل (مقادیر قرائت شده از کلروفیلمتر) و عملکرد کوانتومی فتوسیستمII (Fv/Fm) تحت شرایط مزرعهای نشان داد که عملکرد کوانتومی فتوسیستمII (Fv/Fm) دو تیمار پوشش بذر با 6 و 9 گرم اسید هیومیک در هر کیلوگرم بذر چغندر قند به ترتیب 8359/0 و 8306/0 بود که نسبت به عملکرد کوانتوم فتوسیستم II تیمار شاهد (7567/0) به طور معنی داری بیشتر بود. همچنین ارزیابی تاثیر استفاده از تنظیم¬گرهای رشدی و اسید هیومیک بصورت محلول پاشی بر روی شاخ وبرگ گیاه در شرایط تنش خشکی (شامل آبیاری مطلوب، 60% ظرفیت مزرعه (تنش خفیف آب) و 45٪ ظرفیت مزرعه (تنش شدید آبی) نشان داد که هر دو سطح تنش خشکی باعث کاهش عملکرد ریشه، محتوای قند، محتوای کلروفیل، محتوای آب نسبی و شاخص سطح برگ و افزایش قابل توجه فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز و همچنین میزان پرولین، گلیسین بتائین، مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن در گیاه چغندرقند شد. اعمال خارجی اسید هیومیک و تنظیم‌کننده¬های رشد (SA، GA3 و ASA)، محتوای قند، میزان کلروفیل، LAI و RWC را در چغندرقند بهبود داد. در مقابل، کاربرد اسید هیومیک و SA به طور قابل توجهی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و تجمع محتوای GB و پرولین را افزایش دادند و بدین ترتیب تحمل به تنش خشکی را در چغندرقند تقویت نمودند. محلول پاشی برگی با اسید هیومیک در شرایط تنش، عملکرد را 33% و عیار قند را 10% بهبود بخشید
|
|
|
:
|
The aim of this study was to evaluate the effect of coating sugar beet seed with some micronutrients, hormones and growth regulators on improving seed germination percentage, vigor, germination rate, establishment, plant initial growth, rooting power and finally vegetative growth of plants in 2015-2016 at Karaj Sugar Beet Seed Improvement and Preparation Institute. Treatments of the first experiment included combination of factorial cultivar (Flourish and Pars) and 3 levels of micronutrients concentration (zinc, manganese and boron), second experiment treatments including factorial composition of cultivar at 3 levels of concentration of growth stimuli (humic acid, seaweed extract and amino acid) and third experiments including factorial composition of cultivar in 3 levels of plant growth hormones concentration (jiberic acid, salslik acid and ethylene) during three separate experiments and in three stages (laboratory conditions). Greenhouse and field experiments were carried out as factorial based on randomized block design with three repetitions. The results of the first experiment showed that germination percentage, germination rate, greening and seedling growth were significantly affected by cultivar and seed cover type. . Pars cultivar had a significant superiority in terms of germination, germination and seedling growth components compared to Shea flourishing cultivar. Also, germination percentage was higher in other treatments than control treatments other than boron coating treatment. The treatment combination of Zn+Mn+Boron (0.456 Zn, 1.502 Mn and 2.189 boron, g/kg seed) with 97% germination had the highest germination percentage. The results showed that seed coating with zinc (0.912 and 1.367 g/kg seed) and manganese (4.507 g/kg seed) significantly increased root dry weight compared to other treatments. The greening percentage of treatments related to humic acid and seaweed extract (6 and 9 g/kg) was significantly higher than control. The highest root dry weight was related to Pars cultivar in treatment with 9 g seaweed extract and 6 g humic acid per kg seed and Blossom cultivar with 6 g humic acid per kg seed. Shoot dry weight was related to Pars cultivar with coating treatment with 6 g humic acid/kg seed and Blossom cultivar with coating treatment with 6 g seaweed extract per seed kg. The results showed that coating seeds with jiberlic acid and ethylene had the highest effect on increasing the greening percentage. The results also showed that the coated seed of Pars cultivar with ethylene (100 ml ethylene solution with a concentration of 0.6% (v/v) was the highest rate of greening with 35.69% compared to the control treatment. Also, seed coating treatments with 100 ml of ciberlic acid solution with concentration of 0.08% (w/v) and 100 ml of ciberlic acid solution with concentration of 0.12% (w/v) with 0.248 and 0.245 g of root dry weight were superior to other treatments, respectively. Under field conditions, seed cover treatment with 3, 6 and 9 g humic acid per kilogram of seed had 15.42, 16.02 and 17.23 g leaf dry weight per plant, respectively, which was significantly different from control treatment (uncoed seed) with 13.32 g leaf dry weight per plant, respectively. Also, covering the seed with manganese and jiberlic acid elements also increased leaf dry weight compared to control treatment. Comparison of mean traits between hybrids and different seed coating treatments under field conditions indicated 10.23% superiority of Pars hybrid compared to flourishing hybrid. Also, among different seed cover treatments, zinc treatment with 0.912 and 1.367 g/kg seed and humic acid treatment with 3, 6 and 9 g humic acid per kilogram of sugar beet seed had the highest root dry weight compared to other treatments. Evaluation of chlorophyll index (chlorophyll meter reading values) and quantum performance of photosystem II (Fv/Fm) under field conditions showed that quantum yield of II photosystem (Fv/Fm) of two seed coating treatments with 6 and 6 9 g humic acid per kilogram of sugar beet seed was 0.8359 and 0.8306, respectively, which was significantly higher than the quantum photosystem II yield of control treatment (0.7567). Also, evaluation of the effect of growth regulators and humic acid as foliar application on horn and leaves of plants under drought stress conditions (including optimum irrigation, 60% field capacity (mild water stress) and 45% field capacity (severe water stress) showed that both Drought stress level reduces root yield, sugar content, chlorophyll content, relative water content and leaf area index and significantly increased superoxide dismutase, peroxidase, catalase activity as well as proline, glycine betaine, malondialdehyde activity And hydrogen peroxide was found in sugar beet plants. External acts of humic acid and growth regulators (SA, GA3 and ASA) improved sugar content, chlorophyll content, LAI and RWC in sugar beet. In contrast, the application of humic acid and SA significantly increased antioxidant capacity and accumulation of GB and proline content, thus strengthening drought tolerance in sugar beet. Foliar application of leaves with humic acid under stress conditions improved yield by 33% and sugar titer by 10%.
|
| توصیفگر
|
:
|
هیبرید منوژرم
|
|
|
:
|
رشد گیاهچه
|
|
|
:
|
غلظت کلروفیل
|
| شناسه افزوده
|
:
|
چگینی ، محمدعلی
|
| شناسه افزوده
|
:
|
دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان
|
| عنوان ديگر
|
:
|
Evaluation the effects of sugar beet (Beta vulgaris) seed coating with some micronutrients, hormons and PGPR on the germination and plant establishment characteristics
|
| |