| شماره شناسایی
|
:
|
18871224
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۰۹۲۳
|
| نام عام مواد
|
:
|
[دستورالعمل ترویجی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
سخاوت، رضا
|
|
|
:
|
خرمیان، محمد
|
|
|
:
|
میرزاشاهی، کامران
|
|
|
:
|
ماکنالی، آذر
|
| عنوان اصلي
|
:
|
مدیریت زمان در زراعت ماش در مناطق گرمسیری کشور
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
/ رضا سخاوت، محمد خرمیان، کامران میرزاشاهی، آذر ماکنالی
|
| صفحه شمار
|
:
|
۱۵ص.
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
تهران: موسسه آموزش و ترویج کشاورزی، ۱۴۰۰
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۰۹۲۳ مورخ ۲۰-۱۰-۱۴۰۰
|
|
|
:
|
سامانه مدیریت انتشارات علمی
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
ماش به‌عنوان منبع پروتئین گیاهی ارزان برای انسان، مناسب برای تغذیه حیوانات و همچنین استفاده به‌صورت کود سبز از اهمیت خاصی برخوردار است. ماش گیاهی گرمسیری است و نسبت به سایر حبوبات به گرما مقاوم تر است و خشکی را تا حدودی تحمل می نماید. حداقل درجه حرارت برای جوانه زنی بذر ماش 8 درجه سانتی گراد، حداقل درجه حرارت برای رشد 16 درجه سانتی گراد و دمای مناسب رشد و نمو این گیاه 25 تا 30 درجه سانتی گراد است. این گیاه نسبت به سرما حساس بوده و حرارت های پایین نزدیک به صفر درجه موجب مرگ آن خواهد شد. این گیاه با قابلیت همزیستی با باکتری های تثبیت کننده نیتروژن هوا توانسته نقش مهمی در حاصلخیزی و بهبود خصوصیات فیزیکی خاک ها داشته باشد و علاوه بر تامین بخشی از نیتروژن مورد نیاز خود پس از برداشت آنها، مقادیر زیادی نیتروژن به خاک افزوده می شود. از این رو این گیاه نقش مهمی در تناوب زراعی دارد. همچنین از آن بعنوان کود سبز برای تقویت و بهبود وضع فیزیکی خاک استفاده می شود. گیاه ماش به دلیل شاخ و برگ فراوان و نازک پس از پوسیدن در خاک مواد آلی و هوموس فراوان برای خاک تولید می کند. این گیاه باعث ازدیاد شیر دام ها خصوصاً میش های بره دار می گردد. به خصوص موقع گل دادن مورد علاقه اغلب دام هاست. سطح زیر کشت ماش در ایران در حدود 17000 هکتار می باشد. خوزستان و در مرحله بعد ورامین، جیرفت، گنبد، زرقان، بخش هایی از استان سیستان و بلوچستان وکهنوج از مکان های مهم کشت این محصول می باشند. در این نشریه مراحل کاشت تا برداشت ماش با ذکر نکات کلیدی به صورت مرحله به مرحله برای کلیه اراضی کشور که کشت ماش در آنها رواج دارد توضیح داده شده است. به طوری که با رعایت آن می توان حداکثر پتانسیل تولید این محصول را انتظار داشت. امید است نوشتار حاضر که اقتباس از مجموعه فعالیت های پژوهشی تعدادی از محققان کشور است، بتواند در بهبود زراعت این محصول در چارچوب کشاورزی پایدار مفید فایده باشد و گامی موثر در راستای افزایش سودآوری و صادرات این محصول باشد.
|