|
" اثرات پسماند های پلاستیکی بر محیط زیست و زیستمندان دریایی (الزامات حفاظتی، قوانین بین المللی و راهکار های کاهش مصرف) "
| شماره شناسایی
|
:
|
18864484
|
| شماره مدرک
|
:
|
۵۸۲۱۰
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش علمی- فنی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
عوفی، فریدون
|
|
|
:
|
ربانی‌ها، مهناز
|
| عنوان اصلي
|
:
|
اثرات پسماند های پلاستیکی بر محیط زیست و زیستمندان دریایی (الزامات حفاظتی، قوانین بین المللی و راهکار های کاهش مصرف)
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
:The effects of plastic waste on environment and marine life species (Protection requirements, international law and consumption reduction strategies)
|
| صفحه شمار
|
:
|
۴۸ ص.:مصور، عکس(رنگی)، جدول، نمودار، نقشه
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
تهران: موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، ۱۳۹۹
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۵۸۲۱۰ مورخ ۱۳۹۹/۰۶/۲۲
|
|
|
:
|
شماره نامه: ۹۹/۳۰۰۲/۲۴۷/۱ مورخ ۱۳۹۹/۰۶/۱۷
|
|
|
:
|
۵۸۲۱۰
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
زباله ها و پسماندهای پلاستیکی دریایی با اسامی مختلف / Waste / Leakage Litter / Debris / Residu نام برده می شوند. تولید ضایعات و پسماند که از شش دهه پیش آغاز گردیده به سرعت در حال افزایش می باشد. بطوریکه در حال حاضر حدود ۸/۳ میلیارد تن برآورد شده است. از این مقدار ۶/۳ میلیارد تن ضایعات پلاستیک شامل گردیده که تنها نه درصد بازیافت می شود. خسارتی که برای اقتصاد جهانی در خصوص آلودگی پلاستیک اعلام گردیده است، حدود 13 میلیارد دلار در سال می باشد. بر اساس منابع موجود تجمع هر دو نوع قطعات درشت و ریز پلاستیک در سواحل و در رسوبات نیز برای چهار دهه گذشته افزایش نشان داده است . بر اساس امار و اطلاعات رسمی منتشر شده، در سال 1398 تولید پسماند در ایران سه برابر استاندارد جهانی و حدود 21 میلیون تن بوده است و آمار تولید پلاستیک در ایران حاکی از تولید سالانه ١83 هزار تن پلاستیک است که این رقم حدودا معادل ٥٠٠ تن در هر روز خواهد بود. متاسفانه ایران با وجود آن‌که تنها یک درصد جمعیت دنیا را شامل می شود به تنهایی ١٥درصد از تولید زباله پلاستیک جهان را برعهده دارد که این عدد حکایت از استفاده بیش از اندازه مواد پلاستیکی در کشور دارد. آلودگی های ناشی از پسماند های پلاستیکی و مواد ریز پلاستیک در محیط طبیعی بخصوص و دریاها و اقیانوس ها در حال حاضر به سطح اپیدمی رسیده است و نگرانی های گوامع جهانی موجب گردیده است که این معظل محیط زیستی را به عنوان یکی از مهمترین چالش های قرن بیست و یکم برای زیستگاه ها و زیستمندان دریایی و سلامت انسان معرفی کنند. بطوریکه بر اساس بررسی های انجام شده مشخص گردیده هر میکروپلاستیک بزرگتر از 150 میکرون یا ۰/۱۵ میلی متر می تواند بدون هیچ مشکلی بتواند از بدن ما عبور کند. ولی مشکل زمانی ایجاد خواهد شد که به ذرات حتی کوچکتر نیز برسیم که در این صورت احتمال زیاد وجود دارد که این ذرات ریز پلاستیک در واقع برای بدن انسان خطرناک باشند. با توجه به گسترش حضور پلاستیک در محیط زیست و اثرات سوء ماندگار در محیط، مسلما به منظور حفظ محیط زیست و حیات بشری، نیاز به تصمیم گیری و اقدامات برنامه ریزی شده در این زمینه می باشد. بکارگیری روش های مدیریتی جهت پیشگیری و کنترل و اتخاذ روش های مقابله با ورود آلاینده ها بالاخص پلاستیک به محیط زیست می تواند آسان ترین و کم هزینه ترین مسیر باشد. با کنترل خرید و ارائه نظرات به تولیدکنندگان در خصوص کاهش بکارگیری مواد و ظروف پلاستیکی، گام موثری در این راه برداشته می شود. مدیریت و پیشرفت سیستم های بازیافت امکان استفاده مجدد از پلاستیک های یکبار مصرف (و حتی سایر مواد نظیر شیشه و فلز) بوجود خواهد آمد. در حال حاضر ، فقط 9٪ حجم مواد پلاستیکی در سراسر جهان بازیافت می شود. بازیافت کمک می کند تا پلاستیک ها از چرخه ورود به اقیانوس خارج شوند.
|
|
|
:
|
Waste and plastic marine wastes are called / Waste / Leakage Litter / Debris / Residu. The production of waste, which started six decades ago, is increasing rapidly. It is currently estimated at about 8.3 billion tons. Of this amount, 6.3 billion tons of plastic waste is included, of which only nine percent is recycled.The estimated damage to the global economy from plastic pollution is about $ 13 billion a year. According to available sources, the accumulation of both large and small pieces of plastic on the shores and in sediments has increased for the past four decades. According to official statistics and information, in 1398, waste production in Iran was three times the world standard and about 21 million tons, and plastic production statistics in Iran indicate an annual production of 83 thousand tons of plastic, which is equivalent to about 2 tons in it, will be every day. Unfortunately, despite the fact that Iran accounts for only one percent of the world's population, it alone accounts for one percent of the world's plastic waste production, which indicates an overuse of plastic materials in the country.Pollution from plastic waste and micro-plastics in the natural environment, especially in the seas and oceans, has now reached epidemic levels, and the concerns of the global community have made this environmental problem one of the most important challenges of the century. Introduce 21st for habitats and marine life and human health. According to studies, any micro plastic larger than 150 microns or 0.15 mm can pass through our body without any problems. But the problem will arise when we reach even smaller particles, in which case there is a high probability that these tiny plastic particles are actually dangerous to the human body.Given the growing presence of plastic in the environment and adverse effects on the environment, in order to preserve the environment and human life, there is a need for decisions and planned actions in this area. Applying management methods to prevent and control and adopt methods to deal with the entry of pollutants, especially plastics into the environment can be the easiest and cheapest way. By controlling purchases and providing feedback to manufacturers on reducing the use of plastic materials and containers, an effective step is taken in this direction. Management and development of recycling systems will make it possible to reuse disposable plastics (and even other materials such as glass and metal). Currently, only 9% of plastic volume is recycled worldwide. Recycling helps keep plastics out of the ocean cycle.
|
| |