بررسی رژیم  غذایی و ترکیب تقریبی لاشه خیاردریایی  Stichopus sp.  در آبهای استان هرمزگان

مرکز فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی کشاورزی

منو

رکورد قبلی

رکورد بعدی

" بررسی رژیم غذایی و ترکیب تقریبی لاشه خیاردریایی Stichopus sp. در آبهای استان هرمزگان "

شماره شناسایی	:	18842936
شماره مدرک	:	۵۴۵۰۷
نام عام مواد	:	[گزارش نهایی -ویژه]
شناسه افزوده	:	دادگر، شهرام
	:	‏ حافظیه،محمود
	:	رضوانی، سهراب
	:	حافظیه، محمود
	:	شریفیان،منصور
	:	سراجی، فرشته
	:	حبیبی صالح، فاطمه
	:	فروزد ،مریم
	:	عرفانیريال،الناز
	:	مرادی، یزدان
عنوان اصلي	:	بررسی رژیم غذایی و ترکیب تقریبی لاشه خیاردریایی Stichopus sp. در آبهای استان هرمزگان
عنوان اصلي به زبان ديگر	:	:A survey of Nutrition and proximate composition of sea cucumber Stichopus Sp. carcass in Hormozgan waters of Iran
صفحه شمار	:	۵۷ص.:مصور،جدول ، نمودار
وضعیت انتشار	:	تهران: موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، ۱۳۹۷
فروست	:	شماره ثبت۵۴۵۰۷مورخ۹۷/۰۸/۲۱
	:	شماره طرح 148-12-12-9501
	:	شماره نامه ۲۴۷/۹۳۰۴ مورخ۱۳۹۷/۰۸/۱۲
	:	این طرح: بنیادی است
	:	دستاورد برحسب ماهیت: یافته های تحقیقاتی اثربخش است
	:	انتشاردرقالب: مقالات علمی ،پژوهشی داخلی وخارجی است
	:	۵۴۵۰۷
شماره ثبت	:	۴۲۴۹
خلاصه یا چکیده	:	در این مطالعه رژیم غذایی و ترکیبات تقریبی گونه Stichopus herrmanni در استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری‌ها به صورت ماهانه در پاییز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 با عملیات غواصی از سه ایستگاه در هر یک سه نمونه و جمعاً 36 نمونه انجام و جهت بیومتری و مطالعات رژیم غذایی و آنالیز ترکیبات تقریبی رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر به آزمایشگاه منتقل گردیدند. شاخص طول نسبی روده(RLG) این خیار دریایی برابر 3/0± 2/2 بوده است که نشان دهنده همه‌چیزخوار بودن آن می‌باشد. از کل نمونه‌های مطالعه شده 89/65 درصد دارای معده پر و بقیه (11/34 درصد) دارای معده خالی بودند. میزان خوردن غذا از زمستان شروع و در تابستان فصل تخم ریزی، به حداکثر رسید، بطوریکه بیشترین مقدار شاخص شدت تغذیه در فصل تخمریزی 01/1± 866/7 به¬دست آمد. بعد از آنالیز محتویات روده مشخص شد که شاخص ارجحیت تغذیه براساس نوع محتویات موجود در لوله گوارش بترتیب شامل شن و گل ولای، فرامینفرا، شکمپایان، دیاتومه ها، دوکفه ایها، جلبک‌ها، آمفی‌پودها، رسوبات آلی، تماتودها، فلس و بندرت سخت‌پوستان کوچک می‌باشد که از پلانکتون‌ها از جمله Chlorella stigmatophora, Skeletonema costatum, Oocystis lacustris, Coscinodis cuscentralis و بسیار معدود از سایر گونه‌‌ها تغذیه می‌کند که بسیار تحت تاثیر تراکم و زمانی و گونه‌ای این پلانکتون‌ها در آب محیط پیرامونی است. گرچه در پاییز و زمستان نیز تغذیه دارند، ولی شاخص پر بودن معده در آنها عمده تغذیه را به دو فصل بهار و به¬خصوص تابستان نسبت می‌دهد و این موضوع رابطه تنگاتنگ شرایط دمایی با تغذیه فعال این خارپوست را نشان می‌دهد. در بررسی ماهانه ترکیبات تقریبی لاشه، بیشترین سطح پروتئین بر حسب درصد وزن خشک (59/0±99/16) مربوط به تابستان، بیشترین درصد رطوبت (11/2 ± 66/85) مربوط به زمستان، بالاترین درصد چربی (08/0±17/0) مربوط به زمستان و بالاترین درصد خاکستر (59/0 ±3) مربوط به تابستان مشاهده گردید. مجموعه اطلاعات موجود نشان می‌دهد که بر حسب تفاوت منطقه‌ای و تفاوت زمانی تغییراتی به طور معنی‌دار می‌تواند درآنالیز ترکیبات تقریی لاشه خیار دریایی وجود داشته باشد که موید اطلاعات پروژه حاضر می‌باشند. همچنین به¬نظر می‌رسد خیار دریایی مورد مطالعه با توجه به ترکیبات غذایی کم چربی و غنی از پروتئین می‌تواند در سبد غذایی انسانی نقش مهمی ایفاء نماید.کلمات کلیدی: Stichopus herrmanni ، رژیم غذایی، شدت تغذیه، شاخص ترجیح غذایی، ترکیبات تقریبی لاشه.
	:	In this study, proximate composition of Stichopus herrmanni divers from Hormozgan province which were caught by diving, during autumn and winter 2016 and spring and summer 2017, determined. For this, one station was selected in each province, three specimens from each three replication of different seasons sampled. In nutrition laboratory, all specimens from replication of each season of separated province, minced and analyzed proximate compositions protein, lipid, Ash and Humidity based on standard methods. Results showed that the studied sea cucumber species compromised relative high protein level (P<0.05). The highest protein content was found in Hormozgan at summer season (16.99±0.59) and the highest humidity percentage were the highest in the sea cucumber caught at winter (85.66±2.11). Lipid contents with low levels in this species showed the highest in winter season (3±0.59) Ash body content of S. herrmanni was the highest at summer season (3.0±0.59). Keywords: Sea cucumber, Stichopus herrmanni, proximate composition, Hormozgan province